Een goede moeder zijn

‘Voor mij is het heel moeilijk om te zeggen dat ik een goede moeder ben. Daar moet ik eigenlijk om huilen. Ik heb mijn kinderen niks aangedaan. Ik heb erg mijn best gedaan. Met alles waar ik mee liep, met alles wat ik in mij droeg. Ik heb vooral mezelf heel veel aangedaan vanuit mijn onbewustheid.’

Dit is het verhaal van Angel. Een van de 8 vrouwen in mijn boek. Haar naam is fictief ter bescherming van haar privacy. Angel vertelt hoe de verbinding met haar kinderen haar terugbrengt bij de relatie met haar moeder.

‘Wat ik nu met mijn kinderen meemaak, gebeurde ook tussen mij en mijn moeder. Ik hield veel van mijn moeder, ik wilde zo graag dat ze mij zag en dat ze mijn liefde kon ontvangen, maar zij was ook beschadigd. De diepe schuld die mij is aangepraat. Er is altijd tegen mij gezegd dat het mijn schuld is. Ik heb mezelf ook weggecijferd naar mijn kinderen omdat ik me schuldig voelde. Ik vond alles maar goed. De kinderen hebben ook grenzen nodig. Ik ga mezelf nu niet meer verloochenen uit angst dat mijn kinderen mij niet meer willen zien. Ik neem daarin steeds meer mijn eigen ruimte in. Met dankbaarheid en veel liefde ben ik blij dat mijn kinderen er zijn en heb ik hun liefde altijd gevoeld. Het zijn prachtige kinderen. Dat zei een therapeut ook eens tegen mij: “Angel, wat heb je prachtige kinderen grootgebracht.” Dat raakte mij zo, dat zij door mijn kinderen zag wie ik was.’

Onverbloemd zijn gaat voor mij over vrijuit spreken over wat in ons leeft. Door schaamteloos eerlijk te zijn op ieder vlak in jouw leven, mag de seksuele levensenergie meer vrij stromen. Dat is waar ik over schrijf. Dat is waarin ik je in mijn boek meeneem.

Deze foto is gemaakt door mijn opa. Onze seksualiteit beleven zoals zij ten diepste bedoeld is, is voor mij niets anders dan de natuur buiten en binnen ons volledig mogen laten stromen. Ik zal daarin vaker natuurfoto’s van mijn dierbare opa delen.