Moederland

Een dierbare vriendin die ik hier heb ontmoet, noemde Egypte vaak ‘Moederland’. Eerder wist ik nog niet wat ze bedoelde, nu komt dat meer en meer thuis.

In Egypte hoor ik haar zingen.

De moeder.

Der moeders.

Vanuit de aarde.

Vanuit het water.

Vanuit de lucht.

Ze zingt haar lied tot mij.

In het zand dat tussen mijn tenen kriebelt.

In het geluid van iedere golf die neerslaat.

In iedere windvlaag die mijn huid beroert.

Dankjewel Egypte.

Dankjewel Moederland.

Een diep dankjewel.