Stilstand

Ik kom tot stilstand. Dit werd helder toen ik terugkeerde uit Egypte. Het eerdere verplaatsen als een Nomade, dat ik koester, voelt als een afgerond hoofdstuk. Ik ben dankbaar voor de avonturen en de vrijheid die het me bracht, maar er is een nieuwe fase waarin ik tot stilstand kom.

Wat betekent de stilstand voor mij? Betekent het dat ik mezelf ga wortelen bij mijn ouders’ huis, in mijn geboortedorp Winterswijk, om te zien wat vanzelf op mijn pad mag verschijnen? Er was nog een vleugje weerstand en tegelijk wist ik: Ja, dit is de bedoeling.

Waar ik op mijn 18e uit Winterswijk vertrok, moest ik echt weg om mijn horizon te verbreden, om mezelf dieper te leren kennen. Nu mag ik terugkomen en mij op een manier herverbinden met mijn geboortedorp die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Wat heb ik mijn geboortedorp lief. Ik geniet van Winterswijk, van het groen om me heen en van de verrassende ontmoetingen.

Dit jaar zie ik als mijn ‘bouwjaar’. Er stroomt veel documentaire filmwerk als vanzelf naar me toe. Ik mag oprechte, integere films maken. Daarnaast ben ik begonnen aan een opleiding tot Uitvaartbegeleider, waar ik mijn fascinatie voor rouw en de dood verder mag uitdiepen. Rouw en de dood intrigeren mij zo, in elk facet van het leven dat het behelst. Het is een voorrecht om daarin te mogen duiken. Stap voor stap kom ik dichter en dichter bij mij. En stap voor stap neem ik jullie mee in mijn reis.