‘Annet, heb jij ook een Tjalle?’

Ik herinner mij het moment nog zo goed. Mijn maatje Stella en ik zijn samen naar een vliegtuig hoog in de lucht aan het kijken bij Paracentrum Texel. Binnen enkele minuten zal haar vader Tjalle uit het vliegtuig springen. Hij is parachutist, hij begeleidt duo sprongen.

Tjalle heeft een relatie met Lisa, een vriendin van goud die ik van jongst af aan ken. De relatie van Lisa en Tjalle is er één die ik bewonder. Het is een relatie die een gevoel behelst dat ik in mijn toekomstige relatie ook voor me zie.

Stella en ik zien tussen alle parachutisten uiteindelijk Tjalle in de lucht. We wijzen enthousiast. We volgen hem op zijn weg naar beneden. En ineens is daar die onschuldige prachtvraag van Stella: ‘Annet, heb jij ook een Tjalle?’

Soms zijn er relaties die je raken. Die een gevoel behelzen. Een samenzijn. Een elkaar zien in alles. Het klopt. Stella wist dit met haar vraag zo mooi onder woorden te brengen. Ja, voor mij is er ook een Tjalle. Geen idee wat het leven brengt. Hij kan elk moment verschijnen.