Liefdevol ongehoorzaam zijn

‘Ja zeggen terwijl ik nee wil zeggen, ik ben er helemaal klaar mee.’ Ik heb een open kwetsbaar telefoongesprek met Angel. Een oudere vrouw die ik ruim een jaar terug in het Vondelpark heb ontmoet. Zij sprak me spontaan aan in het park en vroeg of ik bij haar wilde komen schoonmaken. Het schoonmaken is er nooit van gekomen, ook doordat ik nu in Bergen woon. Wel hebben we eerlijke pracht gesprekken over de telefoon.

Angel zegt: ‘Andere mensen pleasen. Ik doe het al mijn hele leven. Laten we weer ongehoorzaam zijn.'

Ik voel in alles een ja voor een liefdevolle ongehoorzaamheid. Het luisteren naar onze intuïtie. Naar onze innerlijke waarheid. De moed om onze kracht van binnen naar buiten te leven.

Angel deelt: ’Als ik merk dat ik weer in die gehoorzaamheidsmodus duik, wil ik in opstand komen. Ik kan het niet meer onderdrukken. Ik ben laatst in het bos spontaan gaan schreeuwen. Dat voelt zo bevrijdend.’

Er zit zoveel kracht, zoveel vuur in ons. Het er simpelweg laten zijn. Zonder keurslijf, zonder oordeel. Jezelf bevrijden. Daarmee in vrijheid zijn met ieder om je heen. Dat is voor mij waar waarachtig leven over gaat.